Ronduit chaotisch is het verkeer in Ciudad del Este. Met name de gele motoren vallen op. In rijen staan ze opgesteld langs de kanten van de weg. Een populair model en dito kleur lijkt het. Niets is minder waar, .het betreft de motortaxi, waarmee passagiers snel de grensovergang tussen Brazilië en Paraguay kunnen passeren. Het is een populaire grenspost, veel Brazilianen en ook Argentijnen doen hun inkopen in Paravaanse stad aan de overzijde van de vrijheidsbrug die beide landen met elkaar verbind. Deze stad is hier met zijn megalomane billboards, stedelijke bouw, de vele mobiele winkels langs de weg en voortdurende bedrijvigheid dan ook volledig op ingericht. Iedere touringcar die bij de grens aanlegt wordt als gieren op een zojuist gedood kalf aangevallen door straatverkopers. Een oude onverzorgde man met een vlassige snor houdt trots zijn koopwaar omhoog; een rek vol eigentijdse zonnebrillen, hetgeen door iedere toerist zal worden begeerd. Zal zo’n man zelf hebben gekozen om bescherming van de ogen tegen de zon aan de man te brengen, of is dit echt de enige wijze om in het eigen onderhoud te voorzien. Ondanks dat het prijspeil voor levensonderhoud vrij lag zal zijn, dient de man toch zeker 20 brillen per dag om te zetten, om enigszins een karig inkomen bij elkaar te schrapen. Zijn inventaris bestaat uit hooguit 30 brillen wat zou betekenen dat hij tweederde van zijn voorraad per dag moet verkopen. Weinig kans dat deze cijfers worden gerealiseerd, met het oog op zijn verkooptechnieken, het product en de waarschijnlijk beperkte klantvraag. Het zal een zwaar bestaan voor de beste man zijn.
Langzaam schuift de stoet verder naar voren. Fiere mannen met lange geweren staan op betonnen platforms en bewaken trots de grens. Ze kijken strak voor zich uit, terwijl de gele motoren op een speciaal voor hen aangelegde baan haastig de grens passeren. Bestemming; Foz du Iguassu, wereldbekend van de gelijknamige watervallen die, gelegen op de grens van Argentinië en Brazilië, onderdeel zijn van de zeven wereldwonderen van de natuur. De stad Foz verraadt de aanwezigheid van deze toeristische attractie niet. Hooguit de enkele reisbureautjes aan de Avenida de Brazil die op het trottoir voor hun bescheiden winkelruimten kleurige reclameplaten hebben staan. Het is geen stad gebouwd op en om toerisme, terwijl toch 80% van de inkomsten hier uit het toerisme komen. Men spreekt nagenoeg geen Engels en houdt het stug vol om de conversatie in het Portugees voort te zetten. De middenstand is volledig op de eigen bevolking gericht. Moet het massatoerisme hier hier nog worden uitgevonden? Een gevoel van onveiligheid, ondanks dat het niet vertrouwd is om sommige delen van de stad te bezoeken na zonsondergang, kent het centrum door de aanwezigheid van bewapende militairen niet. Ook dit zal waarschijnlijk een reden hebben. Welkom in Brazilië.
sojmundi 