‘Good morninggggg!’ Dr. E., de cruise director weet telkens op een intens overdreven toon de ochtend in te luiden, de relevante mededelingen te verkondigen en de bestemming van de dag voor het voetlicht te brengen. Als afsluiter gebruikt Dr. E zijn levensmotto; peace and love. De Glory heeft inmiddels alweer het volgende land bereikt.Ze zijn met name bekend als een belastingparadijs. Daarnaast bestaat uit de beeldvorming uit een idyllische eilandengroep in de oceaan, luxe karakter, witte zandstranden, zonzeker, hoge palmbomen die rustig heen en weer wiegen op het ritme van de kalme wind. De beeldvorming is deels correct.
De Kaaiman eilanden vormen voor veel bedrijven vanuit fiscaal perspectief een interessante vestigingsplaats. Het is echter geen overdadig luxe eiland. De koloniale houten huizen zijn een lust voor het oog, het zijn echter geen villa’s. Ook het wagenpark is zeer bescheiden met voertuigen die het in Nederland op de occasionmarkt al moeilijk zou hebben en eerder voor export naar Oost Europa in aanmerking komen. De toeristische sector is de grootste werkgever en inkomstenbron voor het eiland, schatrijk zijn de inwoners er zelf niet van geworden. De prijzen van onroerend goed aan de oceaanzijde zijn niet mals. Enkele internationale hotelketens hebben complexen op de eilanden en wat bekende personen hebben er een huisje.
De witte zandstranden zijn geel, maar wel mooi. De ‘seven Miles Beach’ is het meest bekende strand van de Kaaiman eilanden, waaraan de meeste hotelketens zijn gelegen, onderbroken door publieke stranden. Het rif ligt een honderdtal meters voor de kust aan deze zijde van het eiland. Om de ontwikkeling van het zeeleven te stimuleren is in 2011 een oud Amerikaans marineschip, de USS Katiwakki, bewust tot zinken gebracht. Door de brede bril met het pijpje is het fascinerend om een gezonken schip zo op de zeebodem te zien liggen en in gebruik te worden genomen door een diversiteit aan vissen. De zeer zoute zee is onrustig, de golfslag is dusdanig dat snorkelen niet per definitie een eenvoudige activiteit is.
Een tweede populaire snorkelplek staat plaatselijk bekend als ‘hamburger reef’. Niet vanwege het feit dat er vissen in de vorm van hamburgers rondzwemmen, maar een vestiging van de Burger King ter hoogte van deze plek op het vasteland is schijnbaar voldoende aanleiding geweest om de plek als dusdanig te dopen. De diversiteit aan vissen en planten is op deze plek groter. Scholen paars kleurige vissen komen onverstoord langszij, de aanwezigheid van een twintigtal mensen in het water met rare brilletjes negerende.
Zonzeker zijn de Kaaiman eilanden per definitie niet. De lucht zit dicht met zware bewolking, waar af en toe een zonnestraal doorheen weet te glippen, desondanks is de temperatuur zeer aangenaam. Opvallend is de harde wind die continue aanwezig is. Reeds op zee in de noordelijke koers richting de eilanden nam de kracht van de wind zienderogen toe. Dat onlangs in deze omgeving twee mensen van een cruiseschip zijn gewaaid dan wel gesprongen is nu beter begrijpbaar. De bovenste dekken van de Glory zijn wegens de harde wind al een etmaal gesloten. Van een kalme wind is aldus geen sprake. De palmbomen daarentegen zijn sterk en trekken zich weinig van de wind aan.
Georgetown is de hoofdstad van het kleine land, hetgeen Brits overzees gebied vormt, onder meer herkenbaar aan de Britse vlag in de rechterbovenhoek van de nationale vlag. Lichte regendruppels vallen met een warme gloed op het wegdek. De grijze wolkenbrij heeft moeite zijn neerslag vast te houden. Mensen kijken verschrikt naar de hemel naarmate de druppels groter van formaat worden. De dame achter de balie van Diamond International tovert meteen een glimlach op haar voorheen uitdrukkingsloze gelaat als een groepje toeristen de nadere regenbui wil ontvluchten en de zaak betreedt. Tot een significante omzet leidt het echter niet, de vluchtpoging wordt teniet gedaan doordat de vallende druppels toch niet leiden tot een echte bui.
Om de hoek komt met een diep gebrom een gele bus aangereden, een kenmerkend verschijning in de US, waarin dagelijks allerhande kroost naar een onderwijsinstelling worden vervoerd. De passagiers zijn allen in een wit tenue gehuld. De lange gele bus met de kenmerkende snuit en de zwarte blokletters op de zijkant komt op de voorrangskruising tot stilstand. Halverwege de bus wordt het raampje vluchtig naar beneden geschoven en klinkt geroep. Triomfantelijk duidt de jonge passagier het gevoel van de Caribbean aan; Peace (and love).
sojmundi 