Sip kijkt hij voor zich uit, zijn handen geklemd om het kartonnen bekertje van de Starbucks. In een slordig handschrift met een zwarte merkstift heeft het bekertje de naam ‘George’ gekregen. George, een wat oudere Amerikaanse staatsburger, pet op, jasje en korte broek aan afgemaakt met witte sportsokken en sportschoenen, neemt wederom plaats op het met bruin leer beklede zitbank. Vier grote plastic tassen heeft hij al verzameld. Zijn vrouw duikt nu de Hollister in, op zoek naar nieuwe koopjes, als deelneemster aan de volkssport nummer 1; shoppen. Naast hem zit nog een rij mannen, gedupeerd door eenzelfde situatie.
Ook Miami, zoals zo vele Amerikaanse steden kent geen stadscentrum met een winkelapparaat. Downtown Miami bestaat uit hoge, van glazen gevels voorziene kantoorgebouwen. Bevolkt en druk overdag, verlaten en een no go area in de avonduren. Om te kunnen consumeren kan de Amerikaan, en natuurlijk de toerist, terecht in één (liefst meerdere) van de vele malls. Deze zijn er in verschillende verschijningsvormen; een aantal winkels bij elkaar als een niet overdekt geheel, te vinden om elke paar honderd meter langs de doorgaande wegen, de stand alone superstores en de echte malls, een overdekt complex, meestal gelijkvloers, waarin zich honderden winkels bevinden, omringd door een uitgestrekt parkeerterrein, met parkeerplaatsen conform de afmetingen van het gemiddelde Amerikaanse voertuig.
George zit te wachten op zijn vrouw in Sawgrass Mills, een outlet malls gelegen in Sunrise, genesteld tegen de rand van de Everglades op zo’n 50 kilometer van Miami. Het winkelend publiek is gegoed en de hangjeugd ontbreekt. De mall security patrouilleert op segways continu.
De misdaad jegens onwetende toeristen bestaat uit het vreemde feit dat getoonde prijzen voor producten exclusief tax zijn. Amerika is het land van de ondernemers. Ondanks dat blijft, mede gezien de huidige koers van de dollar, de aankoop van kleding een prijstechnisch interessante bezigheid.
sojmundi 